„Nienachalni, niebanalni, niezwyczajni
choć wolniejszym już się staje dla nich krok
Choć na twarzy i we włosach ślad zostawił
mijający coraz szybciej każdy rok…
Wspomnieniami karmią wciąż jak dobrym chlebem,
Nie spowszedniał im szacunek, miłość, gest
I nie odszedł do lamusa drugi człowiek
I nieważne, ile ma, lecz to, że jest…
W dobrych oczach skryte wszystko, co prawdziwe
Cała miłość w pomarszczonej przez czas dłoni
Nienachalni, niebanalni, niezwyczajni
Wyjątkowi i prawdziwi tacy…ONI”
autor: D. Kluska